امروزه مجلات، مطبوعات، سایتها و کلیه منابع اطلاعرسانی پر شده از مطالبی در مورد مثبتنگری و مثبتاندیشی. چرا؟ مگر این نوع فکر کردن چه تاثیری دارد و اصلاً این نوع توصیهها آیا منبع و ریشه اسلامی هم دارد یا خیر. در علم روانشناسی عقیده بر آن است که افکار و اندیشههای ما میتواند کیفیت اوضاع و احوال و زندگی ما را بسازد اندیشههای مثبت و توانایی در مشاهده نیکیها و چشمپوشی از معایب و مشکلات امور میتواند زندگی را خیلی زیباتر و شیرینتر گرداند، برای شخصی که نسبت به هر مسئلهای ریزبینانه در پی عیوب و نکات منفی آن است و خیلی به اطرافیان خود خوشبین نیست. جالب است بدانید که تفکرات و ایدههای ذهنی در هر شخصی به صورت غیرارادی در ذهن تکرار میشود و در ناخودآگاه او ثبت و ضبط میشود و حال آنکه ناخودآگاه ارادی عمل نمیکند و میتواند تاثیرات خود را در دنیای اطراف ما داشته باشد و به اصطلاح انرژی خود را به کائنات بفرستد. منظور از مثبتاندیشی و داشتن فکر مثبت در چند لحظه خاص نیست بلکه لازم است تا در طول زندگی خود روال مثبت و خوش بینانه ای را به افکار خود دهید.
برای داشتن تفکری مثبت سعی کنید به دلایل مثبت واقعه توجه کنید. آن را خیرخواهانه ببیند و خود را به یقین برسانید که در پس پرده وقوع آن مصلحتها و نکات خیری وجود داشته است.
به ناخواستهها فکر نکنید و خواستههای خود را در قالب تصورات در ذهن حک کنید. افراد مثبت اندیش علاوه بر افکار و تفکرات، در گفتار خود نیز رویهای مثبت دارند. بهطوری که هر شخصی با صحبت کردن با چنین افرادی شادابی و دارا بودن حس خوب را به راحتی دریافت میکند. در مثبتاندیشی باید سعی کنید وقایع را از زاویه دیدی زیبا، مفید، سودمند و نتیجهبخش نگاه و تفسیر کنید. مسلماً هر واقعهای ممکن است دلایل متعددی داشته باشد که برای قضاوت کردن راه را باز میگذارد. برای داشتن تفکری مثبت سعی کنید به دلایل مثبت واقعه توجه کنید. آن را خیرخواهانه ببیند و خود را به یقین برسانید که در پس پرده وقوع آن مصلحتها و نکات خیری وجود داشته است. آنوقت آرامش حاصل از این نوع نگاه را تجربه کنید.
نه نه اشتباه نکنید این سادهلوحی نیست. در عین خوشبینی میتوانید محتاطانه عمل کنید. در اسلام نیز سفارشات مکرری راجع به احتیاط در عین خوشبینی گردیده است. امام علی(علیهالسلام) میفرماید: هنگامی که با دشمنت پیمان صلح بستی کاملاً از او بر حذر باش زیرا دشمن گاه نزدیک میشود تا غافلگیر کند. پس احتیاط را از دست مده و حسنظن خویش را متهم کن"1". اسلام در عین ستایش نمودن حسنظن وخوشبینی، به افراد سفارش میکند که زیرک و دانا بوده و مراقب سوءاستفادهها باشند. در بررسی متون اسلامی به ویژه قرآن کریم به نظر میرسد که اغلب تاکیدها بر خوبیها و نقاط قوت افراد است «از روح خود در او دمیدیم (سوره حجر آیه 9)، انسانها را در زیباترین هیات آفریدیم (سوره تین آیه 4) پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم میفرمایند گمانهای خود را در حق برادران خود نیکو کنید تا دل بیآلایش و طبع پاک را به غنیمت ببرید.
به جاست که خوش بینی را در الویت های منظر و نگاه خود قرار دهیم آنوقت زندگی را و نه زنده بودن را تجربه خواهیم کرد.
دین مبین اسلام تاکید زیادی بر ایجاد شادی و شاد زیستن در افراد دارد و حتماً میدانید که خوش بینی و حسنظن از عوامل مهم در ایجاد شادی است. امام علی (علیهالسلام) میفرماید: حسنالظن راحه القلب و سلامه الدین. خوشبینی، مایه آرامش قلب و سلامت دین است. خوشبینی مایهآرامش قلب و سلامت دین است و اندوه را سبک میکند. "2"
در فضایی که بدبینی حاکم است دورویی و کینه و مخفی کاری رواج مییابد و افراد از بودن در کنار یکدیگر لذت نمیبرند.
لذا با توجه به سفارشاتی که از ائمه معصومین شده به جاست که خوش بینی را در الویت های منظر و نگاه خود قرار دهیم آنوقت زندگی را و نه زنده بودن را تجربه خواهیم کرد.
پی نوشت ها
1- (کیهان) (نهجالبلاغه، نامه 53)
2- (کانون گفتمان قرآنی) (غررالحکم و دررالکلم، ج 5 و ج3)
